Παπαδόπουλος, Άνθιμος

(1878 – 1962). Έλληνας φιλόλογος και κληρικός από την Αργυρούπολη του Πόντου. Αφού πέρασε στον μοναχικό βίο (1897) και χειροτονήθηκε διάκονος, σπούδασε στη Ροδοκανάκειο Ιερατική Σχολή της Καισαρείας και αργότερα στη Φίλοσοφική και Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Το 1910 ανακηρύχθηκε διδάκτορας και ένα χρόνο αργότερα χειροτονήθηκε αρχιμανδρίτης. Διετέλεσε διευθυντής των ιεροδιδασκαλείων Σάμου και Κερασούντας, συντάκτης (1914-32) και διευθυντής (1932-42) του Ιστορικού Λεξικού της Ακαδημίας Αθηνών, ένας από τους ιδρυτές και πρόεδρος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών, και διευθυντής των περιοδικών Αθηνά και Αρχείον Πόντου. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη γλωσσολογία και δημοσίευσε τις μελέτες του σε πολλά περιοδικά. Σημαντικότερα έργα του είναι: Θρησκευτικόν θέατρον των Βυζαντινών (1925), Γραμματική των βορείων ιδιωμάτων της νέας ελληνικής γλώσσας (1927), Ιστορική γραμματική της ποντιακής διαλέκτου (1955), Ιστορικόν λεξικόν της ποντιακής διαλέκτου κ.ά.